BIJNA ALLE PAARDEN ZIJN DRAGER.

Herpesvirussen hebben de typische eigenschap om na infectie slapend in het paard aanwezig te blijven. We zien het bijvoorbeeld ook bij de koortslip bij de mens. Dit mechanisme van slapend dragerschap speelt een cruciale rol in het onderhouden en verspreiden van EHV-1 en EHV-4.

Eenmaal een paard besmet is, kan het equine herpesvirus levenslang aanwezig blijven. Bijna alle paarden zijn hierdoor drager. Ze vertonen geen klinische symptomen, maar de infectie kan te allen tijde gereactiveerd worden met uitscheiding en verspreiding van virus naar andere paarden.

SYMPTOMEN

VARIABEL EN VAAK ONOPGEMERKT

De klinische symptomen van een infectie met rhinopneumonie zijn heel variabel. Het zijn vooral de jonge paarden die heel uitgesproken griepachtige ziekteverschijnselen kunnen vertonen, terwijl de infectie bij oudere paarden vaak onopgemerkt verloopt. Zoals bij vele virale infecties, is een verhoging van de lichaamstemperatuur (kan oplopen tot 41°C) een eerste alarmsignaal.

LEVENSLANG DRAGER VAN RHINOPNEUMONIE

Deze paarden vertonen geen klinische verschijnselen, maar de infectie kan te allen tijde opnieuw gereactiveerd worden met uitscheiding en verspreiding van virus naar andere paarden. Deze reactivatie gebeurt vaak als gevolg van stressomstandigheden of een periode van vermoeidheid (bv bij transport, zware inspanning, …). Deze eigenschap, typisch voor herpesvirussen, maakt het zeer moeilijk om EHV te bestrijden en verklaart waarom er plots acute uitbraken kunnen optreden.

EENMAAL EEN PAARD BESMET IS, BLIJFT HET VIRUS LEVENSLANG AANWEZIG!

BESMETTING

VIA DE LUCHTWEGEN OF REACTIVATIE

Rhinopneumonie is een besmettelijke virale ziekte, die zich verspreidt tussen paarden via de luchtwegen. Overdracht gebeurt door:

• direct contact met de neusvloei van een besmet paard
• indirect contact (via de mens, materiaal, lucht over korte afstand,…)
• In het geval van abortus: de foetus, het vruchtwater, de nageboorte en vaginale uitvloei. Goede hygiënemaatregelen zijn hier essentieel!

Bovendien zijn bijna alle paarden levenslange dragers. Ze kunnen het ‘slapende’ equine herpesvirus steeds opnieuw reactiveren, uitscheiden en zo een bron van besmetting worden voor andere paarden. Hierdoor kan EHV-geassocieerde ziekte zelfs in een gesloten groep paarden optreden zonder een voorafgaande blootstelling aan een externe besmettingsbron.

Bron: zoetis.be